Το αρχαιότερο και καλύτερο λίπασμα που έχει βρεθεί από τους πρακτικούς είναι η κοπριά.
Είναι φυσικό λίπασμα με όλες τις θρεπτικές ουσίες και με όλες τις καλές ιδιότητες, για βαριά και για ελαφριά εδάφη. Περιέχει κατά μέσον όρο επί της χιλίοις: 4 άζωτο, 2 φωσφορικό οξύ και 4 κάλι (ποτάσα). Περιέχει επίσης και άλλες χρήσιμες ουσίες που δεν έχουν τα χημικά (τεχνικά) λιπάσματα. Σε σύγκριση όμως με τα λιπάσματα η κοπριά είναι πολύ αραιωμένη και χρειάζεται πολλά μεταφορικά έξοδα.
Όταν η κοπριά αφεθεί στην αυλή σκορπισμένη στον ήλιο, τον ήλιο, τον αέρα και την βροχή, τότε η αμμωνία της (άζωτο) εξατμίζεται και όλες οι θρεπτικές ουσίες ξεπλένονται ώστε τελικώς απομένει η μισή λιπαντική δύναμη σε αυτή την κοπριά. Χάνονται επίσης τα ούρα τα οποία περιέχουν άλλα τόσα λιπάσματα και έτσι μένει για το χωράφι μόνο το ¼ της αρχικής ουσίας της κοπριάς.
Για να συντηρήσουμε όλη την λιπαντική ουσία της κοπριάς και να μην έχουμε ανάγκη από χημικά λιπάσματα, χρειάζεται συστηματική εργασία. Κάθε βράδυ πρέπει να στρώνουμε τον στάβλο ή το μπαλκόνι- αυλή μας με ξηρά χόρτα ή άχυρα για να κρατούν τα ούρα.
Από τον στάβλο(ή το μπαλκόνι-αυλή) μεταφέρουμε κάθε πρωί την κοπριά σε μεγάλο λάκκο και την πατάμε καλά για να ζυμωθεί (χωνέψει) χωρίς να αερίζεται και χάση την αμμωνία της...αυτό ήταν..!
Δεύτερη ύστερα από την κοπριά των περιστεριών έρχεται η ανθρώπινη, που μοιάζει κάπως με των περιστεριών, ιδίως γιατί καταστρέφει όλα τα αγριοβότανα. Στην Αραβία τη μεταχειρίζονται ως εξής. Την ξεραίνουν τελείως και κατόπιν τη βρέχουν με νερό και πάλι την ξεραίνουν. Και καθώς βεβαιώνουν έτσι γίνεται πάρα πολύ ωφέλιμη στ’ αμπέλια. Καλύτερα όμως είναι, για ν’ αποφεύγουμε κάπως την αηδία, να την ανακατεύουμε με άλλες κοπριές.
Τρίτη έρχεται η κοπριά του γαϊδάρου, η οποία είναι πολύ γόνιμη από τη φύση της και σ’ όλα τα φυτά πολύ χρήσιμη.
Τέταρτη η κοπριά απ’ τις γίδες, αλλά πολύ αψιά.
Και έπειτα η κοπριά των προβάτων που είναι μαλακότερη και κατόπιν η βοδινή. Καλύτερη απ’ τις κοπριές αυτές είναι η χοιρινή, η οποία όμως είναι ακατάλληλη για τα σπαρτά, επειδή είναι πολύ θερμή και τα καίει αμέσως. Χειρότερη απ’ όλες είναι η κοπριά των αλόγων και των μουλαριών, όταν είναι μόνη της. Αν όμως ανακατέψουμε με άλλες αψύτερες γίνεται χρήσιμη.
Οι γεωργοί πρέπει προ πάντων να προσέχουν να μη χρησιμοποιούν κοπριά της ίδιας χρονιάς. Γιατί δεν ωφελεί καθόλου και καμιά φορά βλάπτει και γεννάει πολλά ζωύφια. Η κοπριά 3 και 4 χρόνων είναι πάρα πολύ καλή. Γιατί απ’ την πολυκαιρία όλη η βρώμα έχει εξατμισθεί και τα σκληρά κομμάτια που μπορεί να έχει έχουν μαλακώσει. Δεν πρέπει να κοπρίζουμε τις ημέρες που μεγαλώνει το φεγγάρι, γιατί τις ημέρες αυτές η κοπριά συντελεί στο να φυτρώσουν πολλά αγριοβότανα.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Πως σου φανηκε αυτο που διαβασες??